زمین های قهوه ای – Brown Fields

اصطلاح زمین های قهوه ای در تعریف فضاهایی به کار می رود که قبلاً دارای کاربری صنعتی یا خدماتی بوده و در نتیجه گذار به وضعیت جدید خالی از نیروی انسانی و کاربری شده و به عنوان فضای مخروبه دارای اثرات منفی اجتماعی و زیست محیطی است.
زمینهای قهوه ای در شهرهای ایران را میتوان به صورت زیر تقسیم بندی کرد:
-زمینهای قهوه ای موجود در بافت قدیم شهری که در گذشته دارای کاربری صنعتی و تجاری با آلاینده های متفاوت بودند و نیز زمینهای بایر و رها شده در بافت قدیم شهر که بعلت عدم رسیدگی به مکانهای تجمع زباله، پاتوق معتادین و… تبدیل شده اند.
-زمینهای قهوه ای مربوط به صنایع و کارخانجاتی که بر اثر گسترش شهرر وارد محدوده قانونی شهر شده اند. این کارخانه ها یا به فعالیت خود ادامه داده اند یا با تعطیلی و دیرفعال شدن خود، باعث جدایی مناطق مختلف شهر از یکدیگر شده اند.
-زمینهای قهوه ای روستایی و حاشیه نشین که بر اثر گسترش شهر وارد شهر شده اند. این زمینها که تقریباً  به زمینهای قهوه ای کارخانه ای شبیه هستند. در این محدوده ها گروههای اکولوژیک یا افرادی زندگی میکنند که در فقر مالی و اقتصادی به سر میبرند. این مناطق از نظر شاخصهای کیفیت زندگی دارای شرایط مناسبی نیستند.
زمین های قهوه ای بعلت پیشینه تاریخی خود و رها ماندن آنها برای مدتی در کنار مشکلات زیست محیطی، اثرات منفی اقتصادی و اجتماعی مختلفی را بر جامعه اطراف خود می گذارد.
حل مشکلات زمین های قهوه ای از چالشها و دغدغه های مدیران،سیاستمداران و برنامه ریزان شهری طی چند دهه اخیر است.